คนไทยเราเป็นคนมีจิตใจโอบอ้อมอารี มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าเสมอ

มีเมตตาธรรมเป็นเครื่องค้ำจุนอยู่ในหัวใจ นิยมการทำบุญด้วยการให้ทานและช่วยเหลือเผื่อแผ่สงเคราะห์ผู้อื่นอยู่เป็นนิจ ในที่นี้ผมอยากให้ข้อเสนอวิธีการทำบุญแบบใหม่ นอกเหนือจากการทำบุญกับวัด (ทอดกฐิน, ทอดผ้าป่า, ถวายสังฆทาน, ตักบาตร), ทำบุญกับผู้ยากไร้ด้วยการให้ทานบริจาค, การปล่อยนกปล่อยปลา, การถือศีลกินเจ ซึ่งเรานิยมประพฤติปฏิบัติกันมานานแล้ว นั่นคือการทำบุญกับโรงพยาบาลซึ่งเป็นที่พำนักพักพิง ฝากผีฝากไข้ของผู้คนที่เกิดความเจ็บป่วย ต้องการบำบัดเยียวยาดูแลรักษา รูปแบบดังกล่าวมานี้มีทั้งการสละทรัพย์, สละแรงกาย, สละอวัยวะ, สละปัญญาความคิดเห็น และสละเวลาอันมีค่าของทุกท่าน ดังจะได้กล่าวถึงต่อไปนี้

1.การบริจาคเงิน ในกรณีมีงานศพหรืองานมงคลสมรส เราพบว่าจะมีเจ้าภาพบริจาคเงินให้เป็นสาธารณะประโยชน์แก่ทางโรงพยาบาลอยู่เนื่องๆโดยนำไปใช้จ่ายตามความจำเป็น

2.การช่วยจัดซื้อจัดหาครุภัณฑ์ อุปกรณ์ เครื่องมือเครื่องใช้ทางการแพทย์ โรงพยาบาลหลายแห่งโดยเฉพาะในต่างจังหวัด และพื้นที่ทุรกันดารยังขาดแคลนตู้อบเด็ก เครื่องช่วยหายใจ ถังอ็อกซิเจน อุปกรณ์กู้ชีพ และอื่นๆซึ่งสามารถสอบถามได้เป็นที่ๆไปว่ายังขาดเหลืออะไร

3.การจัดหาอุปกรณ์สำหรับห้องผู้ป่วยพิเศษ คนไข้ส่วนใหญ่อยากอยู่ห้องพิเศษแยกเป็นสัดส่วนมากกว่าอยู่ห้องรวม โรงพยาบาลรัฐบาลมักมีปัญหาเรื่องห้องพิเศษเต็ม มีห้องพิเศษไม่เพียงพอ บางครั้งได้อาคารใหม่มา สร้างเสร็จแล้วแต่ไม่มีงบประมาณสำหรับการตกแต่ง ต้องอาศัยภาคประชาชนสนับสนุน ซึ่งมีทั้งบริจาคสมทบรายย่อย จนไปถึงบริจาคก้อนใหญ่

4.การบริจาคอาคารฯ ซึ่งมีทั้งบริจาคสมทบรายย่อย จนไปถึงบริจาคก้อนใหญ่สร้างอาคารใหม่ให้ทั้งหลัง ถ้าท่านไปตามโรงพยาบาลต่างๆ จะพบเห็นมีอาคารที่ตั้งชื่อตามชื่อผู้บริจาคอยู่เป็นจำนวนมาก มีทั้งชื่อเศรษฐี คหบดี และที่พบบ่อยที่สุดคือ อาคารที่พระท่านหาทุนให้ เรียกว่าเป็นอาคารที่สงฆ์อุปถัมภ์ให้ว่างั้นเถอะ

5.ให้ทุนการศึกษากับคนในท้องที่ เช่น พยาบาล ทันตภิบาล เจ้าหน้าที่สาธารณสุขสาขาต่างๆ ซึ่งยังขาดแคลนอีกแยะ โดยเมื่อจบการศึกษาแล้ว ให้กลับไปปฏิบัติงานในพื้นที่ต้นสังกัด ข้อนี้ถือว่าเป็นการสร้างคน และจะเป็นอานิสสงค์ที่สำคัญก่อเกื้อประโยชน์มาก เพราะโรงพยาบาลของประเทศไทย โดยเฉพาะในต่างจังหวัดและพื้นที่ทุรกันดารยังขาดแคลนนักเรียนทุนอีกมาก รัฐบาลก็ไม่มีงบประมาณเพียงพอในด้านนี้

6.การบริจาคอวัยวะ ทุกวันนี้แก้วตาก็ดี ไตก็ดี หัวใจก็ดี หรือแม้กระทั่งร่างกายทั้งตัวที่เอาไปใช้ชำแหละเพื่อการศึกษาทางกายภาค ล้วนยังเป็นที่ต้องการซึ่งท่านสามารถยื่นความจำนงค์ได้ที่ทุกโรงพยาบาลของรัฐบาล

7.การทอดกฐินและผ้าป่า สามารถระบุเจตจำนงค์มอบให้โรงพยาบาลได้ เมื่อเรากล่าวคำถวายกฐินและประเคนให้พระภิกษุแล้ว ท่านสามารถถวายต่อให้โรงพยาบาลได้

8.การร่วมเป็นกรรมการที่ปรึกษา หรือ กรรมการมูลนิธิของโรงพยาบาล ท่านสามารถมีส่วนร่วมในการให้คำแนะนำ เสนอข้อคิดข้อควรปรับปรุง ปัญหาและข้อบกพร่องต่างๆที่ประชาชนอยากให้มีการปรับปรุงแก่โรงพยาบาลได้ ถือว่าท่านมีส่วนเป็นเจ้าของโรงพยาบาลด้วย จึงต้องร่วมด้วยช่วยกันในการปรับปรุงระบบบริการ

9.การเป็นผู้บริจาคเลือดสำรอง ประเทศไทยทุกวันนี้ ยังมีปัญหาเลือดบริจาคไม่พอเพียง ถึงแม้เหล่ากาชาดของจังหวัดและโรงพยาบาลต่างๆจะพยายามจัดหน่วยเชิงรุกเพื่อให้ได้มาซึ่งเลือดบริจาคให้พอเพียง แต่พบว่าก็ยังขาดแคลนไม่พออยู่ดี การเป็นผู้บริจาคเลือดสำรอง ที่เมื่อถึงคราจำเป็น โรงพยาบาลสามารถเรียกหาได้ทุกเมื่อ ถือเป็นความเสียสละและกุศลอันยิ่งใหญ่

10.การเป็นอาสาสมัครจิตอาสา ทุกวันนี้เรามีคนสมัครเป็นอาสาสมัครมาช่วยทำงานแบบจิตอาสา โดยไม่ได้รับค่าตอบแทนใดๆ หรือได้แต่ก็เพียงเล็กน้อย ในโรงพยาบาลจำนวนมาก มีทั้งผู้ป่วยอาสาช่วยผู้ป่วย (เพื่อนช่วยเพื่อน) อาสาสมัครมิตรภาพบำบัดในผู้ป่วยมะเร็ง ผู้ป่วยติดเชื้อHIV ผู้ป่วยโรคเรื้อรังต่างๆ รูปแบบการเป็นอาสาสมัครมีทั้ง เป็นผู้ช่วยสังคมสงเคราะห์ เล่นดนตรีในโรงพยาบาล ช่วยดูแลผู้ป่วยที่มี่ญาติ ช่วยพับผ้าก๊อซ ให้กำลังใจผู้ป่วยในรูปลักษณะต่างๆ
อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) เดิมก็เคยเข้าข่ายจิตอาสานี้ ต่อมาเมื่อมีการมอบค่าตอบแทนให้เดือนละ 600 บาท ทำให้จิตวิญญานของเรื่องนี้เปลี่ยนแปลงไป

11.การให้ธรรมะบริการแก่ผู้ป่วยและญาติ ผู้ป่วยบางคนเป็นโรคร้ายแรง รักษาไม่หาย บางคนมีอาการซึมเศร้า บางคนมีอาการเครียด บางคนคิดอยากฆ่าตัวตาย บางคนก็อยากไปตายที่บ้านไม่อยากอยู่โรงพยาบาล หมอและพยาบาลบางทีก็ไม่มีเวลาพอจะใส่ใจ อธิบายและให้กำลังใจ การให้ธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว เป็นกำลังใจแก่ผู้ป่วยในวาระสุดท้ายนั้น มีความจำเป็นและมีประโยชน์อย่างยิ่ง
โรงพยาบาลบางแห่งมีการนิมนต์พระภิษุกมาให้คนไข้และญาติตักบาตร บางแห่งภิกษุก็มีส่วนในการไปช่วยแนะนำ ให้ศีลให้พรแก่ผู้ป่วยระยะสุท้ายที่นอนแกร่วอยู่ในตึก นับว่าเป็นกุศลกิจที่สมควรสนับสนุนยิ่งนัก

12.ส่งคำชมเชยและให้กำลังใจ ในกรณีได้พบได้เห็นสิ่งดีๆหรือความประทับใจบางอย่างจากพฤติบริการของบุคลากรในโรงพยาบาล ท่านควรสื่อสารประชาสัมพันธ์ให้เขาได้รู้ตัว เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลนั้น มักถูกร้องเรียน ต่อว่าต่อขานจากผู้รับบริการมากกว่าคำชมเชย การมอบคำชมและกำลังใจ จึงเป็นน้ำทิพย์อย่างดีสำหรับบำรุงขวัญและสร้างความเชื่อมั่นกับทางโรงพยาบาล ให้พัฒนาปรับปรุงบริการให้ดียิ่งๆขึ้นไป

ทั้งหมดที่กล่าวไปนั้น บางเรื่องมีผู้นิยมปฏิบัติกันมากพอสมควรแล้ว เช่น ในข้อแรกๆเกี่ยวกับการบริจาคทรัพย์สิน แต่ในข้อท้ายๆซึ่งในความเป็นจริงก็เป็นที่ต้องการของโรงพยาบาลไม่ได้น้อยกว่ากันเลย ชาวบ้านยังไม่ค่อยรู้จักเท่าที่ควร จึงอยากใคร่เชิญชวน ผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลายที่ใคร่อยากทำบุญ ได้มาช่วยกันสละทรัพย์อย่างชาญฉลาด ช่วยชาติช่วยคนทุกข์ยากผ่านโรงพยาบาลกันด้วยเถิด

ขออนุโมทนาบุญครับ…

เชิญชวนเพื่อนๆพ่อแม่พี่น้องเพื่อนๆ มาร่วมกันทำบุญกับโรงพยาบาลศรีสะเกษ เนื่องในโอกาสครบรอบ 70 ปี. ลองชม VDO ด้านล่างนี้ จะทราบว่าแม้แต่เด็กๆก็สามารถร่วมบริจาคซื้อเครื่องมือทางการแพทย์ราคา 800,000 บาท

VDO ที่ยอดเยี่ยมมากๆ อยากให้ทุกๆคนช่วยกันแบบนี้ ไม่ยาก แต่ดีจังอ่ะ

‘บริจาคให้โรงพยาบาล เป็นทานของพระโพธิสัตว์’ กุศลยิ่งใหญ่ เห็นผลในชาตินี้

ทำบุญให้ได้บุญ

เมื่อเราทำบุญซึ่งมีอย่างย่อ ๆ ๓ ประการ คือ
๑. ทาน คือ การให้
๒. ศีล คือ การรักษาศีลให้บริสุทธิ์
๓. ภาวนา คือ การเจริญภาวนาโดยการสวดมนต์หรือเจริญสมถะ วิปัสสนา กรรมฐาน

แต่ว่าบุญอย่างย่อนี้แบ่งย่อยออกเป็น ๑๐ อย่าง คือ
๑. บุญสำเร็จด้วยการให้ บริจาคทาน
๒. บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล
๓. บุญสำเร็จด้วยการเจริญภาวนา
๔. บุญสำเร็จด้วยการประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตนแก่ผู้ใหญ่
๕. บุญสำเร็จด้วยการช่วยเหลือในการงานที่ดีที่ชอบ
๖. บุญสำเร็จด้วยการให้ส่วนบุญ
๗. บุญสำเร็จด้วยการอนุโมทนาในส่วนบุญส่วนกุศล
๘. บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรมะ
๙. บุญสำเร็จด้วยการแสดงธรรมะ
๑๐. บุญสำเร็จด้วยการทำความเห็นให้ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม

เมื่อ

เรารู้ว่าทำอย่างไรที่จะได้บุญ แต่จากการที่ข้าพเจ้าได้ศึกษาและปฏิบัติแล้ว บุญที่ได้สะดวก สบาย และง่ายที่สุดคือการอนุโมทนาส่วนบุญ เมื่อเห็นผู้ใดทำความดี ความงาม ที่เป็นกุศลแล้ว เพียงแค่เปล่งวาจา "อนุโมทนา สาธุ" เพียงเท่านี้เราก็ได้บุญด้วยแล้ว และการที่เรามีจิตที่เป็นกุศลเช่นนี้ อย่างน้อยเราก็ไม่อิจฉาริษยาเมื่อเห็นผู้อื่นทำความดี

   อีกอย่างหนึ่งสำหรับการทำบุญ ควรจะทำให้ตรงกับสิ่งที่เราอธิษฐาน เช่น ถ้าเราอยากสวย หล่อ รูปร่างงดงาม ควรทำบุญด้วยสิ่งที่สวยงามเช่นดอกไม้ หรือ เครื่องหอมเช่นธูปหอม
   ถ้าอยากฉลาดปราดเปรื่องมีปัญญา ควรทำบุญด้วยสิ่งที่ให้แสงสว่าง เช่น เทียน ไฟฟ้า หรือทำบุญค่าไฟฟ้ากับวัด
   ถ้าอยากมีสุขภาพดี ควรทำบุญกับโรงพยาบาลในการซื้อเครื่องมือแพทย์เพื่อใช้ในการรักษาผู้ป่วยต่อไป ทำบุญกับผู้ป่วยอนาถา หรือทำบุญซื้อยารักษาโรคถวายพระสงฆ์
   ถ้าอยากมีร่ำรวย เหลือกิน เหลือใช้ ก็ต้องเป็นผู้สละ ผู้ให้ในการบริจาคทาน
ถ้าอยากมีการศึกษาดี ก็ควรทำบุญกับโรงเรียน บริจาคทุนการศึกษาให้กับเด็กด้อยโอกาส
   ถ้าอยากมีอายุยืนยาว ก็ให้ชีวิตกับผู้อื่นโดยการปล่อยนก ปล่อยปลา ปล่อยเต่า แต่ปล่อยแล้ว ไม่ควรไปกินเขาอีก ถ้าคิดจะทำร้ายเขาโดยการกินเขาก็ไม่ควรไปให้ความหวังแก่เขาโดยการให้ชีวิตเขาเลย ก่อนที่จะปล่อยเขาไป ควรตั้งจิตอธิษฐานว่า ให้เขาไปดีมีความสุขสวัสดี ให้พบกับชีวิตใหม่ที่สุขสดใส อย่าได้มีทุกข์โศกโรคภัย จงอย่าตั้งจิตอธิษฐานให้สัตว์ที่เราปล่อยนั้นนำพาความโชคร้าย ความทุกข์โศกโรคภัยของเราไป เพราะการที่เราให้อย่างไรกับเขา สิ่งเหล่านั้นจะกลับมาหาเรา เรายิ้มให้ผู้อื่น ผู้อื่นก็ยิ้มตอบ เราด่าว่าเขา เขาก็ด่าว่าตอบ ดังนั้นจะอธิษฐานให้สัตว์ที่เราปล่อยไป ให้ไปพบกับความสุข ความดีงามตลอดไป อธิษฐานแต่สิ่งที่ดี ที่เจริญ แล้วสิ่งเหล่านั้นจะกลับมาหาเราเอง

ในการทำบุญของเราไม่ควรทำให้ตนเองหรือผู้อื่นเดือดร้อนจากการทำบุญ มิฉะนั้นจะได้บาปมาด้วยเนื่องจากการเบียดเบียนตนเอง

ในแต่ละวันเราควรจะทำบุญเพื่อสร้างสมเอาไว้อย่างใดอย่างน้อยที่สุดก็อย่างหนึ่งในสิบอย่าง ถ้าไม่ได้ทำทานก็สวดมนต์หรืออนุโมทนาบุญ แต่ทางที่ดีที่สุดควรทำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เมื่อเราทำบุญแล้ว ได้บุญแล้ว มีบุญแล้วก็ไม่ควรลืมที่จะแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่ผู้มีพระคุณแก่เรา เจ้ากรรมนายเวรและสรรพสัตว์ทั้งหลาย...จากธรรมะไทย