บันจี้จัมพ์ - ครั้งแรกในชีวิต ที่เชียงใหม่

Taxi & Tour Chiangmai:  พงศ์ศักดิ์ 081 617 2116 E-mail:  neomart@gmail.com

[ซิง!] - บันจี้จัมพ์ - ครั้งแรกในชีวิต

posted on 02 Oct 2008 14:48 by nanaisolation  in Diary

ติดค้างไม่ได้อัพบล็อกซะนาน ทั้งเพื่อนที่ติดตามเรื่องทริปเที่ยวปาย

ทั้งเพื่อนๆ ที่ติดตามเรื่องการทำโครเชท์ ขอแปะโป้งเอาไว้ก่อนนะคะ

วันนี้ขอแซงคิวด้วยทริปล่ามาแรง X-Centre ที่ไปมาล่าสุดนี้... 

วันจันทร์ ที่ 29 กันยายน 2551 ทางทีมงาน Passport to Chiang Mai Magazine

ของเรา มีโอกาสเดินทางไปทำคอลัมน์ที่ X-Centre ศูนย์รวมกีฬาแนว X-treme

รายใหญ่ของจังหวัดเชียงใหม่ ที่ อ.แม่ริม กันแหละ ใช้เวลาที่นั่นเต็มๆ 1 วันเลยค่ะ

วันนี้ กีฬาที่ทีมงานทั้ง 6 ของเรา ได้ไปสัมผัสก็มี Paint Ball, Zorb Ball, Buggy, Go-Kart

และที่เด็ดที่สุดก็ Bungy Jump! นี่แหละ 6 คน มีคนกล้าคนเดียว (และคนบ้าที่ว่า

ก็คือฉันเองไง๊!!! ) วันนี้ขอนำเสนอเรื่อง Bungy Jump แบบเพียวๆ ก่อนนะคะ

กีฬา พร้อมภาพอื่นๆ จะเอามาเล่าในวันหลัง... พร้อมแล้ว... ดูกันเลยค๊าบ!!!

ประเดิมด้วยภาพ Front ของ X-Centre ใครอยากทำกิจกรรมอะไรก็ให้มาลงทะเบียนที่นี่

จะมีเจ้าหน้าที่คอยดูแล ให้คำแนะนำ และประสานงาน ขอบอกว่าเจ้าหน้าที่ที่นี่นะ

ดูแลเอาใจใส่ลูกค้าดีมากมาย... (หล่อน้อยไปนิด แต่นู๋ก็ให้อภัยได้นะค๊าาาา เอิ๊กๆ)

ตามมาด้วยภาพของคนอื่นกระโดด... ซึ่งตอนนั้นพวกเรายังเล่น Paint Ball กันอยู่เลย

(สนาม Paint Ball และสถานที่กระโดด Bungy Jump อยู่ใกล้กันค่ะ) ดูแล้วหวาดเสียวๆ

เมื่อกระเช้าลอยขึ้นไปถึงด้านบน จะมีทีมงาน Effect เปิดเสียงหวอดังมากกกกกกกกกก

ได้อารมณ์เร้าใจดีจริงๆ ...ตัวฉันที่ตั้งใจว่าจะกระโดดบันจี้ (เพียงคนเดียวในกลุ่ม)

ยิ่งได้เห็นคนอื่นๆ โดด ยิ่งได้เห็นคนอื่นๆ หวีดร้องนี่... รู้สึกอยากจะไปกระโดดให้ไวโลด! 

แต่... มันยังไม่ถึงเวลานี่นา พี่ๆ จัดกีฬาให้เราตามระดับความเร้าใจ

เริ่มจากเร้าใจน้อย ---> เร้าใจมาก (ถ้ากระแดะหน่อยก็พูดว่า soft -> hard) 

กระนั้น ทีมงานบางคนก็โอดครวญกันว่า มันก็เร้าใจทุกอย่างที่เล่นนั่นแหละ! 

เอิ่ม... มันสูงสักแค่ไหนที่คนเค้ากระโดดมานะเหรอคะ? ก็ 50 เมตรไงล่ะ

ขึ้นไปบนนั้นก็นะ มองเห็นวิวแบบพาโนราม่า 360 องศาเลย (หาภาพไม่เจอง่ะ)

ตอนฉันโดด ฉันโดดราวๆ 5 โมงเย็นแล้ว แสงกำลังสวย ดอยสุเทพก็กำลังสวย

แต่หาเจอแค่รูปกลางวัน... ก็ดูรูปกลางวันไปก่อนเนอะ ฮี่ๆ (เหมือนไม่ค่อยสูงเลยแฮะ)

และแล้ว หลังจากเรากลับจากกิจกรรมสุดโหด Off - Road Buggy ไปบนเขา

ซึ่งมันส์มาก คนที่ขับรถของฉันไม่ใช่ใครอื่น พี่เอ๋เจ้าเก่านั่นแหละ (555 ก็ไป

กันอยู่แค่นี้ จะให้ใครขับล่ะ) ด้วยความที่ไม่เคยขับมาก่อน แต่ก็เอาตัวรอดนะ

คราวหน้าจะแอบจิ๊กภาพมาอวด แล้วจะได้รู้ว่ามันเร้าใจจริงๆ! 

นั่นล่ะ กลับมาถึง ก็ไปลงทะเบียนที่ Front ของเค้า มีให้เซ็นยินยอมด้วยแหละ

เซ็นยินยอมเสร็จก็ได้เวลา --- ขึ้นเขียง --- หลังจากดูเค้าโดดกันทั้งวันแ้ล้ว

วันนี้มีคนไทยใจกล้าโดดบันจี้ทั้งสิ้น 2 ราย คือ ฉัน และสาวน้อยคนก่อนหน้า

(พี่ทีมงานกระซิบมา มากับสามีฝรั่ง... เง้อ) นอกนั้นเป็นฝรั่งหมดเลยค่ะ! 

มันก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นสักหน่อย ทำไมไม่มีใครยอมโดดกับฉันเนี่ย

เท่าที่เห็น อายุน้อยสุดก็ 6 ขวบแหละ กระโดดพร้อมกัน 3 คน พ่อ ลูก ลูก

(พ่ออายุเท่าไหร่ลืมไปแล้วง่ะ แต่ลูกๆ อายุ 6 ขวบ กับ 9 ขวบ น่ารักมากมาย)

พอไปถึงฐาน เค้าก็ทำการชั่งน้ำหนัก (กรี๊ด! น้ำหนัก 44 กิโลแล้วค๊าบพี่น้อง)

และแล้ว ที่แขนของฉันก็มีสีเมจิกเขียนเลข "44" (เอาไปแทงหวยดีมะ?...)

พี่เจ้าหน้าที่ก็เริ่มทำการ "มัดขา" ระหว่างมัดๆ ไป พี่แกก็บ่นว่า "ขาเล็กนะเนี่ย"

...เอ๊า ไม่ให้เล็กได้ไง ก็คุณพี่มัดให้ฝรั่งมาทั้งวัน นู๋คนไทยนะคะ!!! 

เมื่อมัดขาเสร็จ ฉันก็บ่นกระปอดกระแปดตามภาษา เพราะไม่คิดว่าจะได้โดด

ก็เลยไม่ได้เตรียมกางเกงขาสั้นมา... จริงๆ แล้ว โดดบันจี้ใส่ขาสั้นนี่ เท่ห์สุดๆ ไปเลย

...(ความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ 555+)... และเนื่องจากเป็นกางเกงยีนส์เน่าๆ

เพราะผ่านศึกออฟโร้ดเข้าป่าเข้าเขาลุยโคลนมา เค้าก็รวบขาของฉันมัดติดกันเลย

ขอบอกว่ามัน "หนักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" กว่าจะกระโดดขึ้นกระเช้าได้

ก็ทำเอาเหนื่อยไปตามๆ กัน -*- ... และเมื่อขึ้นมาถึงระดับ 50 เมตร ฉันก็โดนปล่อย

ทิ้งไว้ ณ ที่ตรงนี้... ดังภาพเล้ย

แสงตอนนั้นเริ่มเป็นแสงยามเย็นแล้วล่ะ เสียดายที่ฉันถ่ายรูปไม่ได้ >w<

บนยอดดอยมีฝนโปรยๆ อยู่ + แสงอาทิตย์ใกล้จะตก สวยอย่าบอกใครเลย 

(จินตนาการภาพตามกันเอานะคะ) ...ก่อนเราจะโดดเนี่ย พี่เจ้าหน้าทีก็

หย่อนเชือกลงไปก่อน เป็นเพราะฉันน้ำหนักน้อยหรือว่าเชือกน้ำหนักมากก็ไม่รู้

รู้สึกว่าตัวเองโดนรั้งจะหล่นๆ ยังไงก็ไม่รุอ๊ะ "ทำใจให้สบาย พร้อมแล้วบอกนะครับ

พอผมนับถอยหลังเสร็จ ก็กระโดดได้เลย" ... จำได้ว่าพี่เจ้าหน้าที่บอกแบบนั้นนะ

ก่อนจะกระโดด ขอหันมายิ้มให้กล้องอีกเป็นครั้งสุดท้าย (555+) ...

 

เท่าที่นั่งดูคนกระโดดมาทั้งวัน ทั้งแบบจงใจดู และแบบไม่ได้ตั้งใจดู 

ทำให้ฉันสังเกตเห็นว่า ยิ่งใช้เวลาทำใจนานเท่าไหร่ ความกล้าที่จะกระโดดก็น้อยลงเท่านั้น

และเมื่อถึงตาตัวเอง ...ทำใจมาแล้วทั้งวันนี่หว่า จะกลัวอะไร ถ่ายรูปชูนิ้วท่ามาตรฐานเสร็จ

ก็บอกพี่เจ้าหน้าที่เลยว่า "พร้อมแล้วค่ะ" แล้วพี่แกก็นับถอยหลัง... ไม่ทันจะนับเสร็จง่ะ

อิเชือกที่มันรั้งเท้าฉันอยู่ พอฉันปล่อยมือแค่นั้นแหละ ก็โดนมันดึงลงไปเฉยเลย... 

ได้ท่ามาประมาณนี้แหละ

 

 เมื่อเชือกมันลงไปสุดแล้ว (ตัวฉันกระโดดลงไปไม่ถึงน้ำ เพราะน้ำหนักไม่ถึงง่ะ T_T)

ก็กระเด้งกลับมาหลายครั้งเหมือนกัน มันส์มากกกกกกกกก 555+ สะใจสุดๆ เลย

รู้สึกเหมือนตัวเองบินได้ชั่วขณะ ...แล้วก็ได้ยินเสียงคนตะโกนว่า "งอตัวขึ้นหน่อยครับ"

...อารมณ์นั้นแบบว่า เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ก็ตอบไปว่า "นู๋ไม่มีแร๊งงงงงงง" ...ซะงั้นเลย

 

ดูภาพแล้วเหมือนจะบินได้จริงๆ เนอะ จริงๆ มีภาพสวยๆ เยอะ (แต่ดันเป็น

ภาพถ่ายคนอื่นน่ะ) พี่ทิม (ช่างภาพ) บอกฉันว่า โดดตอนแสงน้อย ถ่ายลำบาก

...เป็นงั้นไป อดเห็นภาพนาทีระทึกขวัญของตัวเองเลย ฮือๆ

 

^
^
^
มา Edit เพิ่มเพื่อบอกว่า เค้ามียางสำหรับรัดพุงให้ค่ะ รัดทำไมนะเหรอ?

ก็รัดเพื่อไม่ให้เสื้อเปิดขณะที่กระโดดนั่นแหละ (รึใครอยากโชว์ อันนี้ไม่นับ!) 

แอบคิด อยากเตรียมตัวมาดีกว่านี้ 555+ เห็นฝรั่งบางคนใส่บิกินี่กระโดดด้วย

นิถ้าฉันใส่บิกินี่กระโดดกะเค้ามั่ง... มีหวังโดนฟ้าผ่านแหงมๆ 

 และแล้ว... หลังจากที่ลอยค้างเติ่งในอากาศสักพัก จนเชือกมันนิ่ง

พี่ๆ เจ้าหน้าที่ก็เอาไม้ไผ่ยาวๆ "เกี่ยว" ตัวฉันลงมานอนบนที่นอนที่เตรียมไว้

แล้วแก้มัดที่เท้าออกให้... โฮ่วววววววว เป็นอิสระแบบแปลกๆ นะเนี่ย 

เมื่อลุกขึ้นยืนเสร็จ ก็ได้รับใบประกาศว่าเป็นผู้กล้าพิชิตความสูง 50 เมตร

โอว เท่ห์ไม่หยอกนะเนี่ยเรา... (คิดเองเออเองอีกแล้ว 555)...

ดูกันใกล้ๆ อีกสักนิด... อย่าตกใจล่ะ นี่คือสภาพที่ลุยมาทั้งวัน

จบการ Review การกระโดดบันจี้จัมพ์ครั้งแรกในชีวิต (แต่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน!) 

บอกได้คำเดียวเลยว่า "มันส์มาก!" ... ใครมีโอกาสก็อย่าลืมแวะไปลองกันดูนะคะ 555+

ปล. ภาพประกอบใน Entry นี้ เป็นภาพที่ถ่ายโดยช่างภาพนิตยสาร Passport to Chiang Mai

ทีมงานเดียวกันกับฉันเองค่ะ สามารถตามไปดูภาพเพิ่มเติมได้ที่บล็อกของพี่เค้านะคะ

Credit: P'Tim 

Special Thanks: X-Centre Chiang Mai