7/21/2011
Gregor Mendel the 189' Birthday, July 22
GREGOR JOHANN MENDEL (1822-1884)
Gregor Mendel the 189' Birthday ครบรอบวันเกิด ปีที่ 189
Gregor Mendel in 1865 (David Paterson)
Reviews of Gregor Mendel: The Friar Who Grew Peas
(Hardcover)
Wonderful!, September 24, 2007
By Ana Braga-Henebry (Rural South Dakota)
This review is from: Gregor Mendel: The Friar Who Grew Peas
(Hardcover)
Everything in this picture book is wonderful: the illustrations, the tone of the text, the amount of biographical and scientific information. This will serve as a fabulous introduction to Mendel's innovative scientific work on genetics for a 5th or 6th grader's science curriculum, or for just general family's enjoyment!
A true biography that reads with the excitement of fiction., November 5, 2006
By Midwest Book Review (Oregon, WI USA)
This review is from: Gregor Mendel: The Friar Who Grew Peas
(Hardcover)
How does genetics work? Gregor Mendle was fascinated by passed-along traits all his life, and overcame poverty to found the science of genetics. He lived the life of a friar and put together an experiment involving growing multiple generations of peas. Kids in grades 3-4 will delight in a true biography that reads with the excitement of fiction.
Gregor Mendel, June 24, 2008
By L. White
This review is from: Gregor Mendel: The Friar Who Grew Peas
(Hardcover)
This is a great basic book to explain genetics and Mendel's life. Super diagrams. Great for early science reports...
WHO WAS GREGOR MENDEL?
Gregor Johann MENDEL was an Austrian monk and biologist whose work on heredity became the basis of the modern theory of genetics.
Mendel was born on July 22, 1822 in Heizendorf, Austria, (now known as Hyncice in Czechoslovakia). He was born Johann Mendel into a poor farming family. At that time it was difficult for poor families to obtain a good education and the young Mendel saw the only way to escape a life of poverty was to enter the monastery at Brunn in Moravis, (now Brno in Czechoslovakia). Here he was given the name Gregor. This monastery was the Augustinian Order of St Thomas, a teaching order with a reputation as a centre of learning and scientific enquiry.
MENDEL THE FAILURE
To enable him to further his education, the abbot arranged for Mendel to attend the University of Vienna to get a teaching diploma. However, Mendel did not perform well. He was nervous and the University did not consider him a clever student. Mendel's examiner failed him with the comments, " he lacks insight and the requisite clarity of knowledge". This must have been devastating to the young Mendel. who in 1853 had to return to the monastery as a failure. As this was a teaching order, Mendel had to decide whether to stay on at the monastery as a failed teacher - or return to what?
WHAT TO DO NEXT?
While studying in Vienna, Mendel had been impressed by the work of a biologist called Frank Unger whose practical view of inheritance, free from spiritual influences, seemed to reflect his own farming background. This gave Mendel the idea to stay on at the monastery and use his time to carry out practical experiments in biology. He must have had to approach the abbot very carefully to ask to be allowed to do this, as the bishop refused to allow the monks to even teach biology.
After about two years Mendel began his investigation into variation, heredity and evolution in plants. He chose to study in detail the common garden pea, Pisum, which he grew in the monastery garden.
Between 1856 and 1863 Mendel patiently cultivated and tested at least 28 000 pea plants, carefully analysing seven pairs of seeds for comparison, such as shape of seed, colour of seed, tall stemmed and short stemmed and tall plants and short plants. Mendel worked on this for several years, carefully self-pollinating and wrapping each individual plant to prevent accidental pollination by insects. He collected the seeds produced by the plants and studied the offspring of these seeds observing that some plants bred true and others not. Mendel discovered that by crossing tall and short parent plants he got hybrid offspring that resembled the tall parent rather than being a medium height blend. He explained this conceived the concept of heredity units, now called genes. These often expressed dominant or recessive characteristics. He then worked out the pattern of inheritance of various traits and produced two generalisations that became known as the laws of heredity. Mendel's observations led him to coin two terms which are still used in present-day genetics:
* dominance for a trait that shows up in an offspring
* recessiveness for a trait masked by a dominant gene.
WHAT HAPPENED NEXT?
In 1866 Mendel published his work on heredity in the Journal of the Brno Natural History Society. It had absolutely no impact. The complex and detailed work he had produced was not understood even by influential people in his field such as Karl Nageli. If Mendel had been a professional scientist he might have been able to project his work more extensively and perhaps publish his work abroad. He did make some attempt to contact scientists abroad by sending them reprints of his work but this was a uphill struggle for an unknown author writing in an unknown journal.
1868 two years after Mendel had produced his paper he was elected abbot of the monastery and his work lay unrecognised for about 34 years.
For much of the remainder of his life, Mendel devoted himself to the duties of the monastery. He did continue with some breeding experiments, this time with bees. A natural progression, as he had always wanted to transfer his experiments from plants to animals. Mendel successfully produced a hybrid strain of bees which produced excellent honey, however, they were so vicious they stung everybody around for miles and had to be destroyed. Some of Mendel's later experiments with the hawkweed Hieracium were inconclusive and the pressures of running the monastery took over so he ended his experiments by the 1870's.
During his time as abbot Mendel seems to have been more concerned with the financial running of the monastery rather than the religious side. It is suggested Mendel was seen as unreliable by the Emperor's Secret Police. It is likely the bishop and many in the monastery did not like what Mendel was doing, particularly his interest and enthusiasm for the work of such contemporaries as Charles Darwin.
When Mendel died in 1884 aged 62, the Czech composer Leos Janacek played the organ at his funeral.
The new abbot of the monastery burned all Mendel's papers.
MENDEL RE-DISCOVERED
In 1900 Mendel's work was at last recognised by three independent investigators. One of these being the Dutch botanist, Hugo De Vries. But it was still not until the early 1920s and early 1930s that the full significance of his work was recognised particularly in relation to evolutionary theory. As a result of years of research in population genetics, investigators were able to demonstrate that the Darwinian theory of evolution could be described in terms of the change in gene frequency of Mendelian pairs of characteristics in a population over successive generations.
โยฮันน์ เกรกอร์ เมนเดล (Gregor Mendel)
บทนำ
ต้องยอมรับว่านี่คือ “ยุคแห่งพันธุศาสตร์” เพราะในช่วง 50 ปีที่ผ่านมานี้ การค้นคว้าและความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีชีวภาพได้เติบโตอย่างก้าวกระโดด นั่นก็เพราะความต้องการแก้ปัญหาด้านสุขภาพ และต้องการไขปริศนาธรรมชาติในกระบวนการสร้างสิ่งมีชีวิตต่างๆ ทำให้มวลมนุษย์เดินหน้าหาวิธีการต่างๆ เพื่อให้ร่างกายสามารถพิชิตโรคภัย และดำรงตนอยู่ในโลกยุคใหม่อย่างสบายใจไร้ทุกข์ ด้วยความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่พัฒนาขึ้นมาถึงระดับเทคโนโลยี
ประวัติ
โยฮันน์ เกรกอร์ เมนเดล เกิดในปี ค.ศ.1822 เป็นบาทหลวงชาวออสเตรีย และในขณะเดียวกันเขาก็เป็นอาจารย์สอนหนังสือให้แก่นักเรียน สอนนักเรียน ถึงเรื่องพันธุ์กรรมด้วย เมนเดลมีความสนใจศึกษาด้านวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะ ด้านพันธุศาสตร์ เขาได้ใช้สถานที่ภายในบริเวณวัดเพื่อทำการทดลองสิ่งต่างๆ ที่เขาสนใจ เมนเดลเริ่มต้นทดลองเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ.1856 เรื่องที่เขาทำการทดลองคือ การรวบรวมต้นถั่วหลายๆพันธุ์นำมาผสมกันหลายๆวิธีเขาใช้เวลาทดลองต่อเนื่องถึง 7 ปี จนได้ข้อมูลมากเพียงพอ ในปี ค.ศ.1865 เมนเดล จึงได้ รายงานผลการทดลอง ซึ่งเกี่ยวข้องกับการผสมพันธุ์ ต้นถั่ว ให้แก่ที่ประชุม Natural History Society ในกรุงบรุนน์ ( Brunn ) ผลงานของเขาได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ออกไปทั่วทวีปยุโรปและ อเมริกาในปีต่อมาคือปี ค.ศ.1866 ผลงานของเขาถูกปล่อยไว้นานถึง 34 ปี จนกระทั่งปี ค.ศ.1900 ได้มีนัก ชีววิทยา 3 ท่าน คือ ฮูโก เดฟรีส์ ชาวฮอลันดา คาร์ล คอเรนส์ ชาวเยอรมันและ เอริช ฟอน แชร์มาค ชาวออสเตรเลีย ได้ทดลองผสมพันธุ์พืชชนิดอื่นๆ และได้ผลการทดลองตรงกับที่เมนเดลเคยรายงานไว้ ทำให้เมนเดลเป็นที่รู้จัก ในวงการพันธุศาสตร์นับแต่นั้นเป็นต้นมา และ เมนเดลยังได้รับการยกย่องว่า เป็นบิดาแห่งวิชาพันธุศาสตร์อีกด้วย เมนเดลเสียชีวิตลงในปี ค.ศ.1884 ถึงแม้เป็นความจริง เขาจะไม่ได้รับการ ยอมรับนับถือในฐานะนักวิทยาศาสตร์มากนัก แต่ประชาชนทั่วไปก็นับถือเขาและมีความศรัทธาในฐานะนักบวชเป็นอย่างมาก
ต้องยอมรับว่านี่คือ “ยุคแห่งพันธุศาสตร์” เพราะในช่วง 50 ปีที่ผ่านมานี้ การค้นคว้าและความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีชีวภาพได้เติบโตอย่างก้าวกระโดด นั่นก็เพราะความต้องการแก้ปัญหาด้านสุขภาพ และต้องการไขปริศนาธรรมชาติในกระบวนการสร้างสิ่งมีชีวิตต่างๆ ทำให้มวลมนุษย์เดินหน้าหาวิธีการต่างๆ เพื่อให้ร่างกายสามารถพิชิตโรคภัย และดำรงตนอยู่ในโลกยุคใหม่อย่างสบายใจไร้ทุกข์ ด้วยความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่พัฒนาขึ้นมาถึงระดับเทคโนโลยี
สัปดาห์นี้ผู้จัดการวิทยาศาสตร์จึงนำสุดยอดการค้บพบทางวิทยาศาสตร์ที่นำเสนอโดยรายการ"ไซน์แชนแนล" (Science Channel) ทางช่อง "ดิสคัฟเวอร์รี" (Discovery Channel) ในประเด็น “การค้นพบทางพันธุกรรม” โดยสรุป 13 ข้อค้นพบเด่นที่ขับเคลื่อนให้วงการเทคโนโลยีชีวภาพก้าวไกลมาได้ถึงขนาดนี้
1. “กฎของเมนเดล” (Rules of Heredity หรือกฎของการสืบสายเลือด) ในช่วงปี 1850
แน่นอนว่า...ประวัติศาสตร์แห่งวงการพันธุศาสตร์ต้องเริ่มต้นจาก บาทหลวงชาวออสเตรียที่เป็นนักพฤกษศาสตร์นามว่า “เกรเกอร์ โยฮัน เมนเดล” (Gregor Mendel) ที่ได้ค้นพบข้อมูลการถ่ายทอดทางพันธุกรรมจากรุ่นสู่รุ่น โดยเมนเดลได้ทดลองกับพืชตระกูลถั่ว เขาสังเกตว่าลักษณะบางอย่างของต้นถั่วรุ่นลูก อย่างเช่นความสูง การแสดงถึงลักษณะเด่นเหล่านี้จะแตกต่างกันไป
โดยกฎแห่งการสืบสายเลือด หรือกฎของเมนเดลนั้นจะมีลักษณะเด่น (Dominant) และลักษณะด้อย (Recessive) เมื่อพ่อกับแม่ที่มีลักษณะเด่นมาผสมกัน ก็จะได้ลูกเด่นทั้งหมด แต่ถ้านำด้อยมาผสมกันก็จะได้ลูกลักษณะด้อยทั้งหมดเช่นกัน แต่ถ้านำเด่นกับด้อยมาผสมกันผลที่ได้ในรุ่นลูกคือ “เด่น” ทั้งหมด แต่ถ้านำไปผสมกันในรุ่นหลานก็จะได้ เด่นแท้-ด้อยแท้-เด่นไม่แท้ ในลักษณะ 1-1-2 ส่วน ลองดูตามตัวอย่าง ให้ถั่วต้นสูง (T) เป็นลักษณะเด่น และต้นเตี้ย (t) เป็นลักษณะด้อย
1) ถั่วต้นสูง (T) + ถั่วต้นสูง (T) = ลูกสูงทั้งหมด (TT)
2) ถั่วต้นเตี้ย (t) + ถั่วต้นเตี้ย (t) = ลูกเตี้ยทั้งหมด (tt)
3) ถั่วต้นสูง (T) + ถั่วต้นเตี้ย (t) = ลูกสูงทั้งหมด (Tt)
4) เอาลูกที่ได้จากข้อ 3
ลูกสูงทั้งหมด (Tt) + ลูกสูงทั้งหมด (Tt) = ลูกสูงแท้ (TT) 25% , ลูกเตี้ยแท้ (tt) 25% ,ลูกสูงไม่แท้ (Tt) 50%
5) เมื่อเอาเมล็ดถั่วสูงแท้ (TT) จากข้อ 4 ไปปลูกจะได้ลูกสูงหมด (TT) และเอาเมล็ดถั่วต้นเตี้ย (tt) ไปปลูก จะได้ลูกเตี้ยหมด (tt) เอาเมล็ดถั่วต้นสูงไม่แท้ (Tt) จะได้ถั่วชั้นลูกเหมือนกับข้อ 4
เมนเดลได้ใช้เวลาทั้งชีวิตค้นคว้าในเรื่องนี้จนกระทั่งสิ้นใจ โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่เขาค้นพบทำให้เขากลายเป็น “บิดาแห่งพันธุกรรม” ในเวลาต่อมา
ผลงาน
เมนเดลได้ใช้เวลาทั้งชีวิตค้นคว้าในเรื่องนี้จนกระทั่งสิ้นใจ โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่เขาค้นพบทำให้เขากลายเป็น “บิดาแห่งพันธุกรรม” ในเวลาต่อมา
เอกสารอ้างอิง http://www.mgronline.com/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9470000089123
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment